Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

«Ποιός επιτέλους κυβερνάει αυτή τη χώρα;»


ΜΑ, Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!
  
Γράφει ο Παρατηρητής
 Παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων, απολύτως δικαιολογημένα μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι ο Ευ. Βενιζέλος είναι κάτι μεταξύ πρωθυπουργεύοντος και εκπροσώπου της κυβέρνησης αλλά και ευρύτερα του έθνους. Ερμηνευτής των προθέσεων της κυβέρνησης, των κρυφών σκέψεων των δανειστών, των αδήλωτων επιθυμιών της τρόϊκας, αλλά και παθιασμένος απολογητής της πολιτικής (του) περί τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις. Τόσο μάλιστα ένθερμος και εκδηλωτικός, που προλαβαίνοντας τις ερωτήσεις φοράει το απαξιωτικό (προς οποιονδήποτε συνομιλητή του ή «τρίτον») χαμόγελο που βαθμιαία μεταβάλλεται σε σαρδώνειο και αραδιάζει απαντήσεις για ζητήματα που δεν ρωτήθηκε και δεν αφορούν κανένα πλην του ιδίου και ορισμένων εκπροσώπων της συγκεριμένης πολιτικής που εφαρμόζεται απο τον Οκτώβριο του 2009. Αυτής της πολιτικής που βύθισε τη χώρα στην εξάρτηση, την ανεργία και τη φτώχεια.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

ΝΕΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΥΟΦΟΡΟΥΝΤΑΙ


 ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ


Γράφει ο Παρατηρητής

Η διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, η κατάρρευση της οικονομίας, η εκχώρηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στους δανειστές, που έφεραν τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού οδήγησαν και σε ευρείες πολιτικές ανακατατάξεις.
Το ΠΑΣΟΚ απο κυρίαρχο και κόμμα ελέγχον τον ευρύτερο δημοκρατικό/προοδευτικό χώρο, μεταβλήθηκε σε γκρουπούσκουλο της ...κεντροαριστεράς πέφτοντας απο το (κατά μέσο όρο) 40% στο 12,5%. Η πτώση αυτή συνοδεύτηκε και απο την βαθιά κρίση πολιτικής ταυτότητας του κόμματος που ήρθε να επικυρώσει την υπονομευτική σε αυτό το πεδίο δουλειά που έκανε η εκσυγχρονιστική ομάδα Σημίτη, ήδη απο τις αρχές του 1996. Δουλειά που «νομιμοποιήθηκε»

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΕ ΟΜΑΔΑ ΚΥΒΕΡΝΟ-ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΝΜΠΕΡΓΚ


Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ


Γράφει ο Παρατηρητής

Ούτε ο χειρότερος εχθρός του ΠΑΣΟΚ περίμενε ότι το κόμμα που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου θα καταντούσε έτσι. Γκρουπούσκουλο στα χέρια του ακραία φιλόδοξου Βενιζέλου, άθυρμα στο απύλωτο στόμα του Πάγκαλου, αντικείμενο παιγνίου με κατάληξη της καταστροφή υπο την ηγεσία του ΓΑΠ. Προηγήθηκε αυτών ο Σημίτης που εξακολουθεί να χαίρει προστασίας απο τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και τα πολυποίκιλα συμφέροντα που επένδυσαν πολλά στον καταστροφικό εκσυγχρονισμό του. Ο άνθρωπος που έβαλε με το ζόρι, με κακή για τη χώρα ισοτιμία (340,75 δραχμές ανα ευρώ, αντί το πολύ των 270 δραχμών που ήταν  το ανώτερο επιτρεπτό όριο κατά τους ειδικούς) και πλασματικά στοιχεία στη βάση συνενοχής με τους γερμανοβελγοολλανδούς ομοϊδεάτες του την Ελλάδα στο ευρώ.  Με αποτέλεσμα η αδύναμη, εξαρτημένη και μη παραγωγική εληνική οικονομία να μην αντέξει το βάρος της συμμετοχής και του ανταγωνισμού και να καταρρεύσει.